Dla kogo ślub jednostronny to idealne rozwiązanie?

Ślub jednostronny czy każdy wie jaki jest jego cel albo, że istnieje taka możliwość? Twój przyszły wybranek lub wybranka serca jest ateistą a może rozwodnikiem? Czy jest dla Was alternatywa? Przecież nie każdy, poznając się z drugą osobą robi casting na wierzących lub takich którzy szukają pierwszego partnera w swoim życiu. Dlatego sprawdźmy jakie są perspektywy!

Ślub jednostronny i jego główne założenia

Na początek wyjaśnijmy przede wszystkim o co chodzi w ślubie jednostronnym, żeby każdy kto to czyta wiedział czy jest to opcja dla niego. Tak zwane małżeństwo mieszane zostało uregulowane w Kościele katolickim przez Episkopat Polski w instrukcji o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa z 13.12.1989 roku. Obejmuje ona śluby z osobami które:

• Są nieochrzczone
• Nie praktykują
• Uważają się za ateistów
• Są wyznawcami innych religii
• Zostały objęte karami kościelnymi
• Są wychowywane w środowisku ateistycznym ale posiadają chrzest
• Odstąpiły od Kościoła (apostazja) – takie osoby musza dostarczyć dokument w którym mówią otwarcie, że nie będą przeszkadzać w kultywowaniu praktyk religijnych przez partnera ani nie staną na przeszkodzie ochrzczenia dziecka.

Czy ślub jednostronny z ateistą lub osobą innego wyznania jest możliwy?

Jak najbardziej masz prawo wziąć ślub z ateistą lub osobą innego wyznania nie rezygnując ze swojej wiary i przekonań. Ciekawym wyjątkiem jest ślub grekokatolika z katolikiem rzymskim ponieważ tu bierzecie taki sam ślub jak katolicy, gdyż będziecie przedstawicielami  papieskiego Kościoła katolickiego.

Ślub jednostronny – organizacja

W tym przypadku może się ona nieco różnić ponieważ potrzebne będzie uzyskanie dyspensy/ zezwolenia.

Tego rodzaju zezwolenia może udzielić ordynariusz miejsca, jeśli istnieje słuszna i rozumna przyczyna, nie może go jednak udzielić bez spełnienia następujących warunków:

strona katolicka winna oświadczyć, że jest gotowa odsunąć od siebie niebezpieczeństwo utraty wiary, jak również złożyć szczere przyrzeczenie, że uczyni wszystko, co w jej mocy, aby wszystkie dzieci zostały ochrzczone i wychowane w Kościele katolickim;

druga strona winna być powiadomiona w odpowiednim czasie o składanych przyrzeczeniach strony katolickiej, tak aby rzeczywiście była świadoma treści przyrzeczenia i obowiązku strony katolickiej;

obydwie strony powinny być pouczone o celach oraz istotnych przymiotach małżeństwa, których nie może wykluczać żadna ze stron» (kan. 1125).

Konferencja Episkopatu powinna zarówno określić sposób składania tych oświadczeń i przyrzeczeń, które są zawsze wymagane, jak i ustalić, w jaki sposób ma to być stwierdzone w zakresie zewnętrznym oraz jak ma być o tym powiadomiona strona niekatolicka (kan. 1126).

Osoba, która w związku nie jest katolikiem nie potrzebuje świadectw ukończenia nauk przedmałżeńskich czy katechezy szkolnej (niektóre parafie wymagają). Jednak musi się zobowiązać iż nie będzie utrudniał wychowania dzieci w wierze katolickiej. Uzupełnia też dokument, który następnie jest wysyłany do biskupa.

Ślub kościelny jednostronny – ceremonia

Taki ślub jak najbardziej może się odbyć podczas mszy świętej ale nie jest to obowiązkowe. Czasem podczas takiej mszy goście nawet się nie orientują, że cokolwiek zostało zmienione. Kilka niewielkich zmian w ślubie kościelnym jednostronnym:

• Osoba niebędąca katolikiem nie wykonuje znaku Krzyża
• Nie przystępuje do Komunii Świętej
• Rezygnuje ze słów “Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci”
• Może być obecny też duchowny innej religii który wygłosi uroczystą przemowę

Ślub jednostronny z rozwodnikiem

Wiele osób zastanawia się czy jest to możliwe – otóż niekoniecznie. Chyba, że taka osoba otrzymała unieważnienie małżeństwa w obliczu Kościoła katolickiego. W oczach Kościoła ślub kościelny nadal trwa i nie straci swojej mocy aż do śmierci jednego z małżonków. Taka osoba może pomyśleć jedynie o ślubie humanistycznym lub cywilnym, które są równie pięknym i ważnym przeżyciem.